म,

पागलझैँ चिच्चाईरहेछु

भीडहरू

मेरा पछिपछि दगुरिरहेछन्

म एक्लाे छु

सडककाे किनारमा

भीडहरू

धकेलिरहेछन्

मसानघाटबाट उडिरहेका धूँवाले झैँ

एकनास लखेटीरहेछन्

स्वतन्त्रताकाे धर्म

छाडा हुनु पक्कै हाेइन

पेटीमा उभिएर रमाउन

म हिँडेकाे हाेइन

माैका छाेप्न

बरालिएकाे हाेइन

फुङ्ग उडेका तुवाँलाे हुँदैहाेइन

उनीहरू

निरन्तर  प्रहार गरिरहेछन्

छेक्ने काेही छैन

म,

पागलझैँ चिच्याइरहेछु 

शहरकाे वीचभागमा ।